Barınma Evinde Kalan Süper Star

Bursa Valiliği ve iş adamlarının desteğiyle gönüllülük esasına göre hizmet veren Nilüfer ilçesindeki Dilruba Evleri’nde 10 gündür kalan 73 yaşındaki eski şarkıcı Eriç Aras’ın hikayesi dinleyenleri hem şaşırtıyor, hem duygulandırıyor. Hayatı boyunca farklı kıtalarda onlarca ülkede programlar yaparak şarkılar söyleyen Aras, 12 yıl çalıştığı İran’daki süper starlık günlerinden Bursa’daki barınma evine varan hikayesini İHA’ya anlattı. 1979’daki İran devriminde ölümden son anda kurtulduğunu kaydeden Aras, tek hayalinin ölmeden önce Seda Sayan’ın programında sahne alıp şarkı söylemek olduğunu belirtti.

Doğma büyüme Üsküdar beyefendisi olan Eriç Aras’ın yur dışındaki müzik serüveni asker olan babasının kesinlikle şarkı söylemesine izin vermemesiyle başladı. O dönem Türk sanat müziğinin divası Bülent Ersoy ile birlikte Müzeyyen Senar’dan özel ders aldığını anlatan Aras, “Müzeyyen hanım Bülent’i çok severdi, çünkü sesi ona benzerdi. Beni de çok severdi, benim de farklı bir sesim olduğunu söylerdi” dedi.

“35 dilde şarkı söylüyor”

Sahne aldığı dönemde bir iş adamının daveti üzerine İran’a gittiğini ve böylece yurt dışı serüveninin başladığını anlatan Eriç Aras, “Ortadoğu’da büyük bir otelin genel müdürü beni dinledi ve ’Sen her dilde şarkı okumalısın’ dedi. Onun tavsiyesine uydum, çalıştığım her ülkenin dilinde şarkılar öğrendim. Şu an 35 dilde şarkı söylüyorum. İran, Pakistan, Bangladeş, Singapur, Malezya, Endonezya, Hong Kong, Japonya’ya kadar dolaştım. Buradan sonra beni o otelin genel müdürü Afrika’ya yönlendirdi. Afrika’da Kenya, Tanzanya, Uganda’da programlar yaptım. Oralarda program yaparken, tutulan şarkıları öğrendim ve söyledim” dedi.

Afrika’dan sonra tekrar İran’a geldiğini anlatan Eriç Aras, “İran’a geldikten sonra çok büyük paralar kazandım. Yemek, barınma, ulaşıma para vermiyordum. İran’da bütün paramı İran parasına çevirdim. Çünkü oranın 1 lirası bizim 5 liramızdı. Şah Rıza Pehlevi’nin bankasına yatırdım. Şaha da konser vermiştim. Bir sabah uyandığımda baktım ki sesler geliyor. Şaşırdım kaldım. Sokaklar kan gölü. İç savaş çıkmış. 1979 yılında oluyor bunlar. 3-4 kişi otele baskın yaptılar. Otel Amerikan oteliydi. O zaman saçlarım uzun, otel lobisinde otururken biri bıçağı salladı, dizime geldi. Orada ben Türk’üm dedim ve gerisini hatırlamıyorum. Gözümü açtım, hastanedeyim. Türk konsolosu geldi, çünkü izinli çalışıyordum. ‘Geçmiş olsun’ dedi. Kasım 15’ti hiç unutmuyorum. Sırtımdaki gömlekle, elimde kağıtla beni uçağa bindiri Türkiye’ye yolladılar. Fakat bu olaylar meydana gelince bütün paralar gitti. Tekrar menajerimle iletişime geçtim ve beni Singapur’a yolladı. Bir süre burada çalıştıktan sonra döndüğümde Suadiye’de ağabeyimle ortak bir daire aldım. Sonra Bursa’ya çalışmaya geldim. Annem de buraları çok sevdi ve kaldık. Bursa’da çalıştığım gazinonun patronu da eli açık davrandı, bana küçük bir arsa aldı. Emekli maaşım var. Ortak bir dairem var, kirasını yeğenim alıyor. Bütün hikayem bu” şeklinde konuştu.

10 aydır Dilruba Evleri’nde kaldığını ve kendisine çok iyi bakıldığını kaydeden Aras, “Hastalandım ve beni hastaneye yatırdılar. Müşahede odasına bir aile geldi. Kızları nefes darlığı geçiriyormuş. Onlara yalnız kaldığımı söyledim. ’Hatice Dilruba isminde bir hanım var. Çok iyi biri’ dediler. Ben de Hatice Hanımı aradım. Telefonla konuştuk ve geldi beni buraya getirdi. Orada bana tek oda verdi. Ben kalabalıkta yatamıyorum. Mudanya’da kirada oturuyordum, eşyalarımı arkadaşlara dağıttım. Burada kendi evimiz gibi çok rahatım” dedi.

Koyu bir Beşiktaş taraftarı olan Eriç Aras’ın tek arzusu ise Seda Sayan’ın programında şarkı söylemek. Aras, “Evimde halılarıma kadar her şey Beşiktaşlıydı. Hepsini kaldırdık şimdi. Ev tutana kadar burada kalmak istiyorum. Burayı gerçekten çok sevdim. Seda Sayan ile aynı anda sahneye çıktık. Elmadağı’nda Gülizar Restoran’da assolist olarak çıkıyordu. Ben de Konak Taverna’ da assolist olarak çalışıyordum. Kendi programında bir şarkı söyletirse çok memnun olurum. Çünkü onun programında sahneye çıkmayı çok istiyorum” dedi.